– Galaten 2:11-21 – Thema: ‘Rechtvaardig door geloof alleen’

Het blijft spannend…Wat is er aan de hand? Op een dag komt de christengemeente van Antiochië bijeen voor het houden van een gemeenschappelijke liefdemaaltijd. Om daarna samen het avondmaal te vieren. Joden en heidenen zitten samen aan 1 en dezelfde tafel, waaronder de apostel Petrus.
Maar als Petrus een delegatie Joodse christenen uit Jeruzalem ziet binnenkomen, wordt hij onzeker en bang.
Hij beziet zichzelf even niet meer met de ogen van zijn God, maar door de bril van deze Joodse christenen. En wat doet Petrus? Hij wil niet langer met hen aan tafel zitten. De heidenchristenen worden behandeld als tweederangs gelovigen.

Maar dan roept Paulus Petrus tot de orde, omdat Petrus afwijkt van de waarheid van het evangelie. Vanaf vers 15 e.v. spreekt hij erover: de leer van de rechtvaardiging (wat wil zeggen aanvaarding door God) door genade alleen en door geloof alleen.
Maar zeg jij, als Paulus zo benadrukt dat wij alleen gered worden door het geloof in Jezus’ volbrachte werk (en niet door iets dat wij zelf aan goeds presteren), doet het er dan niet toe, hoe je als mens leeft? Is die leer van de rechtvaardiging niet een aanmoediging om maar door te zondigen? Om de wet niet te houden, met als gevolg wetteloosheid?

Vragen om je verder voor te bereiden:

1. Waarom vat Paulus het gedrag van Petrus in Antiochië hoog op?
2. Hoe zou je aan iemand die denkt dat ‘goed zijn’ genoeg is om door God aanvaard te worden, het verschil uitleggen tussen een goed mens en een christen?
3. Als God zondaren rechtvaardigt, houdt dat dan in dat het er eigenlijk niet toe doet, hoe je als mens leeft?