– Johannes 5: 1-18 – Thema: ‘Ik heb niemand’

Bijna de helft van de Nederlandse volwassenen voelt zich eenzaam (48,6%). 1 op de 7 Nederlandse volwassenen voelt zich erg eenzaam. Onder jongeren in de leeftijd van 16 tot en met 25 jaar voelt zelfs 1 op de 4 zich erg eenzaam. 

De klacht ‘Ik heb niemand, ik heb geen mens’ kun je dan ook regelmatig horen. De pijn van het alleen zijn, van het missen van de ander en het delen met de ander kan groot zijn. Doordat je zelf moeilijk contact kan maken met mensen. Doordat je je partner verliest of zonder werk komt te zitten. Doordat je ziek wordt of gehandicapt raakt. Het kan iedereen overkomen. 

In Johannes 5 komen we ook iemand tegen die geen mens heeft, die volledig in isolement leeft door zijn ziekte, al 38 jaar lang. Nota bene in een sanatorium, een kuuroord voor chronisch zieken, Bethesda genoemd. Huis van barmhartigheid betekent dat. Maar die naam dekt de lading niet. Want het gaat hier niet barmhartig toe. Het is ieder voor zich. Ieder werkt met zijn ellenbogen om de eerste te zijn die zich in het geneeskrachtige water kan gooien.
En dan Jezus. Hij krijgt deze mens in het oog. Hij ‘ziet’ niet een geval, maar een mens. En Hij weet dat deze mens Hem nodig heeft, ook al beseft hij dat zelf nog niet…

Vragen die bovenkomen: 

1. Waardoor komt het, dat in onze tijd waarin we zoveel mogelijkheden hebben om te communiceren, toch veel jongeren en ouderen zich eenzaam voelen?
2. Waarom vraagt de Heere Jezus aan de man in Bethesda: ‘wilt u gezond worden’ (vers 6) Is dat niet een vreemde vraag aan iemand die al zo lang ziek is?
3. Waarom spreekt de Heiland in vers 14 over ‘niet meer zondigen’? Ziekte is toch geen gevolg van zonden (Johannes 9: 2-3)?