– Galaten 1:10-24 – Thema: ‘Amazing grace!’

Misschien heb je de gelijknamige film wel eens gezien over de Engelse parlementariër William Wilberforce. Hij streed in de periode 1759-1833 voor de afschaffing van de slavernij in Engeland. Omdat hij dat onverenigbaar vond met het christelijk geloof.
Zijn voorbeeld daarbij was John Newton, die toen hij jong was, zijn predikant was geweest.
Newton was voordat hij predikant werd, slavenhandelaar en kapitein op een slavenschip geweest en wist dus heel goed wat er gebeurde met Afrikaanse slaven…
Over zijn bekering schreef Newton de beroemde hymne ‘Amazing Grace’: ‘genade Gods, oneindig groot, geeft mij wat ik niet verdien, ik was verloren, maar nu gevonden, ik was blind, maar nu kan ik zien’.

Aan de woorden van dit lied moest ik denken toen ik Paulus’ geloofsgetuigenis las in Galaten 1:10 - 2:21.
Dit gedeelte wordt wel het autobiografische deel van zijn brief genoemd, omdat Paulus het heeft over zijn bekering en over wat hem als pasbekeerde christen overkwam.

Hij vertelt dit niet om de aandacht op zichzelf te vestigen. Hij gebruikt het om de beweringen te ontkrachten van mensen die zijn boodschap onderuit willen halen.
Ook wil hij dat alles naar God wijst, de God van de wonderlijke genade, de ‘Amazing grace’. Want het evangelie dat Paulus brengt is niet van menselijke oorsprong, ontsproten aan zijn eigen brein. Nee, hij ontving het direct van God en Jezus Christus.

Vragen om je alvast voor te bereiden:

1. Paulus’ bekering betekende een radicale breuk met zijn Joodse traditie. Toch heeft zijn opvoeding en theologische scholing zijn leven lang een rol gespeeld. Waaruit blijkt dat?
2. Op wat voor manier word jij vooral in de verleiding gebracht om ‘angst voor mensen’ te hebben en te zoeken naar hun goedkeuring?
3. Hoe hard span jij je in om tijd te maken voor God, om tijd te maken voor andere gelovigen, om tijd te maken om anderen te vertellen wie de Heere voor jou geworden is?