– Genesis 32 - Thema: ‘Winnen door te verliezen’

Ik vergeet het moment nooit meer. Toen ik op 9 november 1989 op de TV zag dat de Berlijnse muur viel. Het onmogelijke werd mogelijk. Mensen in Oost-Berlijn die 28 jaar lang door een muur van dood en verderf waren tegengehouden, konden ineens zomaar naar het vrije westen lopen.
Ik dacht: dit moet het werk van God zijn. Want het is Gods werk muren weg te halen. Muren tussen volken, tussen mensen en groepen van mensen, tussen God en mens.
Tussen Jakob en Ezau stond ook een muur. En tussen Jakob en God ook. Maar nu gaat God Zelf die muren weghalen in Genesis 32 en 33.

Jakob is op de terugweg van zijn oom Laban naar het land Kanaӓn. Hij is bang om zijn broer Ezau te ontmoeten. Begrijpelijk, er is veel tussen hen gebeurd. Jakob probeert het goed te maken met cadeaus, maar de angst blijft.
En midden in de nacht is er dan plotseling iemand bij Jakob die met hem begint te vechten. Wie is deze man? Jakob zegt achteraf dat het God Zelf is geweest die met hem vocht. En nog wonderlijker: God laat Jakob in dat gevecht zelfs winnen!
Wat moeten wij in 2024 met dit gevecht in de nacht? Hoe kan Jakob nu winnen van God? Vecht God ook met ons?

Vragen om je alvast voor te bereiden:

1. Bij de rivier de Jabbok kwam Jakob in een situatie die hij niet zelf kon beheersen en overwinnen. Wat verloor Jakob bij de Jabbok? Wat won hij?
2. Ga het verloop van Jakobs leven eens na. Zie je verschil in de periode voor en na Pniël of juist niet? Kun je daaruit iets concluderen?
3. Kan het nu nog, dat God ons op deze manier tegemoet komt, alsof Hij tegen ons is? Kun je daar voorbeelden van noemen uit je eigen leven?

Over de Jabbok

Toen ik het einde had bereikt
van mijn verdorvenheden,
stond God op uit het slijk,
en weende;
en ik stond naast Hem, ziende neder
op een verloren eeuwigheid.

En Hij zei: je had geen gelijk;
maar dat is nu voorbij, van heden
tot aan die andere eeuwigheid,
is maar één schrede.


Gerrit Achterberg (1905-1962)
uit: En Jezus schreef in ’t zand (1947)