Meditatie

Op zoek naar vreugde in het ambt

Pastoraat rondom de doop

In de doop wordt de dopeling op naam van Christus gezet, zij zijn van Hem en mogen delen in alles van Hem.
Dopen geeft vreugde, omdat de doop het teken is van Gods trouw. Dat is een wonder, omdat Hij weet wat van Zijn maaksel is te wachten…

Ter voorbereiding op de doop is het goed een doopgesprek te hebben met de ouders die hun kind(eren) willen laten dopen. Daarbij zijn de volgende vragen relevant:
-Wat betekent het voor doopouders zelf om gedoopt te zijn?
-Waarom laat je je kind dopen?

Vaak wordt als antwoord gegeven: “Dankbaarheid voor nieuw leven, begin van de geloofsopvoeding”, etc. Vaak wordt doopouders verzocht om deze vragen te beantwoorden in een brief aan hun kind.
Toch gaat het in de doop om iets anders dan een wens van ouders: dopen is diep! Het gaat niet om wat wij doen, maar om wat God doet: Hij verbindt zich aan ons in de doop.
Het Doopformulier helpt om op dat spoor te komen: Kinderen komen ter wereld als zondige mensen die wedergeboorte nodig hebben. Ook ons kleine baby’tje heeft de Heere Jezus nodig als zijn of haar Zaligmaker. Een kind is niet alleen maar, noch automatisch “een parel in Gods hand.” Daarvoor moeten we steeds weer sterven aan onszelf.
Daarnaast betuigt en verzegelt de doop de afwassing van de zonde door Jezus Christus: Hij heeft ons gekocht met Zijn bloed en tot Zijn kinderen aangenomen.
De Heilige Geest werkt dit nieuwe leven in onze kinderen uit, vast en zeker! Hij wil in ons wonen.
Hoe erg als er van dat kind-van-God-zijn in ons leven niets terechtkomt.

Onderwijzend en pastoraal
Het doopgesprek kan zowel plaatsvinden in de kerk als thuis. In de kerk zal het doopgesprek toch snel een lerend karakter hebben. Thuis kan het worden gecombineerd met een huisbezoek. Dan heeft het wat meer een pastoraal karakter. Het pastoraat rondom doop is een kans om te investeren in contact met doopouders.

Mochten ouders (of een van hen) geen belijdenis hebben afgelegd is het goed om over het doen van belijdenis te spreken. Wellicht dat in dat geval de belijdeniscatechisatie kan worden gevolgd.
Soms kan het goed zijn om de doop uit te stellen als doopouders er onvoldoende blijk van geven de doop serieus te nemen, of wanneer zij een leven leiden dat openlijk in strijd is met de Bijbel. Uitstellen is in dat geval niet op te vatten als straf, maar een vorm van aansporing. Tucht betekent letterlijk erbij (be)trekken! In gesprek blijven met ouders is van wezenlijk belang in de hoop op verandering.

Gods verbondstrouw gaat verder en is eerder en dieper dan onze trouw en betrokkenheid. God is altijd de Eerste Die tot Zich roept in het leven van een mens.
In uitzonderlijke gevallen kan het voorkomen dat er 1 ouder is die de doopvragen beantwoordt. Liever geen jawoord dan een jawoord dat niet oprecht is. 

Laat ook op kringen, catechese, huisbezoeken regelmatig gesproken worden over de doop.
Over Gods jawoord hoeft niemand onzeker te zijn, Zijn Woord is vast en zeker!

 

Inleiding kerkenraadsvergadering 14 maart 2024

n.a.v. hoofdstuk 11 uit het boekje ‘Op zoek naar vreugde in het ambt’. door ds. P. Nobel