Meditatie

Wat moet ik met de kerk?

N.a.v. Handelingen 2: 42 ‘En zij volhardden in de leer van de apostelen en in de gemeenschap, in het breken van het brood en in de gebeden’

Als je van een afstandje naar de kerk kijkt, is er van alles op de kerk aan te merken. Er gaat veel mis in de kerk… Wat moet ik met de kerk? Heb ik de kerk nodig om te geloven? Je kunt toch ook geloven zonder de kerk?
Maar wanneer we met elkaar het boek Handelingen lezen, in het bijzonder hoofdstuk 2, ontdekken we: de kerk, dat zijn niet die anderen, maar dat zijn WIJ zelf!
Als het om de kerk gaat, redeneren we vaak vanuit het ‘wat heb ik eraan-principe’: wat heeft de gemeente mij te bieden? Ja en als je dan om je heen kijkt, kan dat tegenvallen.
Maar als je het nu eens omdraait in: wat kan ik voor de kerk betekenen en wat geeft God in de kerk aan mij? Ja, dan wordt het anders, want de kerk, dat ben ikzelf!
Hier gaat het om: doe je mee in de gemeente? Niet consumeren of irriteren, maar participeren.
-Waar zou u/jij je voor willen inzetten in de gemeente?
-Welke taak zou u/jij willen oppakken?

Een goede vraag om over na te denken aan het begin van een nieuw seizoen.
Want als je je probeert in te zetten voor de gemeente, ontdek je dat ons als verschillende soorten van mensen in de gemeente veel meer bindt dan dat ons van elkaar scheidt. Dat verschillen wegvallen en je elkaar vindt in de Heere Jezus, Gods Zoon en onze Redder.
Hij heeft ons aan elkaar gegeven! Omdat we niet zonder elkaar kunnen! Sporters hebben supporters nodig. En in de gemeente staan er als het goed is, soortgenoten om je heen die zeggen: kom op, houd vol! Samen sta je sterk, sterker.

Ik las de volgende illustratie: een predikant bezocht eens een gemeentelid dat nooit in de kerk kwam.
‘Geloven daar heb ik anderen, de gemeente, de kerk niet voor nodig’, zei de man, terwijl ze bij het haardvuur zaten.
De predikant zei niets, maar pakte met een tang 1 kooltje uit het vuur en hield het een poosje vast. Nog even gloeide het en toen doofde het uit.
Zie je, zei de predikant, zo gaat het met mensen die in hun eentje geloven.
Dat beeld heeft ons vandaag nog altijd veel te zeggen. Ik weet, God kan zich overal laten ontmoeten, maar het is toch vrijwel altijd via de kerk dat het evangelie indruk op je begint te maken en de Heilige Geest je inwint voor het geloof in Jezus Christus.
Iemand zei eens: als God je Vader is, dan is de kerk je moeder. En wie niet zonder Vader kan, kan ook niet zonder moeder!
Dan ga je God danken voor de kerk!

Ds. P. Nobel