Meditatie

De kracht van mijn Meester Filippenzen 4: 10-23

  1. opdat u kunt onderscheiden wat wezenlijk is, opdat u oprecht bent en zonder aanstoot te geven tot de dag van Christus,
  2. vervuld met vruchten van gerechtigheid, die door Jezus Christus zijn, tot heerlijkheid en lof van God.
  3. En ik wil dat u weet, broeders, dat wat er met mij is gebeurd, veeleer tot bevordering van het Evangelie heeft gediend,
  4. zodat in het hele gerechtsgebouw en aan alle overigen bekend is geworden dat ik een gevangene ben om Christus' wil,
  5. en dat het merendeel van de broeders in de Heere door mijn gevangenschap vertrouwen heeft gekregen om het Woord nog overvloediger onbevreesd te durven spreken.
  6. Sommigen prediken weliswaar Christus uit afgunst en ruzie, maar anderen ook uit welwillendheid.
  7. De eersten verkondigen Christus wel uit eigenbelang, niet zuiver, met de bedoeling aan mijn gevangenschap verdrukking toe te voegen,
  8. maar de laatsten uit liefde, omdat zij weten dat ik tot verdediging van het Evangelie aangesteld ben.
  9. Maar wat dan nog? Toch wordt Christus op allerlei wijze verkondigd, of het nu als een voorwendsel is of in waarheid; en daarover verblijd ik mij, ja, zal ik mij ook verblijden.
  10. Want ik weet dat dit mij tot zaligheid strekken zal, door uw gebed en de ondersteuning van de Geest van Jezus Christus,
  11. overeenkomstig mijn reikhalzend verlangen en hoop dat ik in geen enkel opzicht beschaamd zal worden, maar dat in alle vrijmoedigheid, zoals altijd, Christus ook nu grootgemaakt zal worden in mijn lichaam, of het nu door het leven is of door de dood.
  12. Want het leven is voor mij Christus en het sterven is voor mij
  13. Maar blijf ik leven in het vlees, dan betekent dit voor mij vruchtbaar werk; en wat ik verkiezen zal, weet ik niet.
  14. Want ik word door deze twee gedrongen: ik heb de begeerte om heen te gaan en bij Christus te zijn, want dat is verreweg het beste,

De band tussen Paulus en de gemeente van Philippi is een heel bijzondere. Terwijl Paulus gevangen zit, ontvangt hij spontaan hulp van de gemeente. Over dienstbetoon gesproken. Hij bedankt de gemeente er nadrukkelijk voor en is er min of meer verlegen onder. Hij is er ook intens blij mee in de Heere. De gemeente weet zich met de apostel verbonden in zijn lijden en toont daarmee deel aan het lijden van de apostel te hebben. Juist ook dat is een vorm van dienstbetoon: het lijden van de ander niet ontlopen, maar er zijn voor de andere. Want een christen draag niet stoïcijns zijn lijden. Lijden grijpt ons aan. We zijn mens. Juist In de navolging van Christus leren we echt mens te zijn en staan we dus ook niet boven het lijden en boven de pijn, alsof ons dat niets doet. Als Paulus dan schrijft dat hij alle dingen vermag, is dat ook geen kille en koude redenering. Het is ook niet in zijn eigen kracht dat hij de dingen aankan of dat hij zijn verstand op nul zet en zijn gevoelens uitschakelt. Nee, hij kan de dingen dragen door de kracht van Christus zijn Heere en Meester. Want Hij geeft kracht. Ja, dat is een eigenschap van onze Heere, Hij is de ‘mij kracht gevende Christus’. Hijzelf is door het lijden heen gegaan, Hij is er zelf door getekend. Hij weet als geen ander wat lijden is. En wie lijdt In de navolging van Hem staat er niet alleen voor. Hij is de Christus die kracht geeft. Daarom ligt de identiteit van Paulus ook niet in wat hij heeft, maar wat hij is. Hij is het eigendom van zijn Heere en Meester die voor hem zorgt, Die hem kracht geeft om het vol te houden. Het geheim van Paulus’ leven gaat niet verloren nu hij gevangen zit en zoveel van alles wat hij heeft moet opgeven. Dit is zijn geheim: Christus die mij kracht geeft. Laat Hij nu altijd weer zijn volgelingen kracht geven, juist ook als we zelf zwak zijn. In Hem mag je sterkte zijn, in Hem mag je meer dan een overwinnaar zijn. En met Hem spring je over een muur 6 en komt er een pad in de donkere wateren. Want Hij heeft alle macht In de hemel en op aarde. Van Hem leeft Paulus. Van Hem mogen we het hebben, altijd weer.

Overgenomen uit ‘Varen op Bijbels kompas’