– Themadienst: ‘Wat is bekering?’

De roman Knielen op een bed violen van Jan Siebelink heeft enorm veel losgemaakt, niet alleen in kerkelijk Nederland, maar ook in seculier Nederland.
Toen de schrijver voor zijn roman de AKO-literatuurprijs kreeg, typeerde de voorzitter van de jury het boek als volgt: ‘Het grijpt je bij de keel en laat je onthutst achter’.
Siebelinks beschrijving is het beeld dat veel Nederlanders van bekering hebben. Maar is dat het beeld dat de Bijbel ervan geeft?

De catechismus spreekt over ‘bekering’ in het derde deel van de dankbaarheid. Die plek is opvallend. De bekering is dus niet het startpunt (ik moet bekeerd worden) of het eindpunt (ik ben bekeerd), maar typeert het hele leven van een christen.
Het is frappant dat de catechismus niet komt met een veelvoud van punten waaruit die bekering nu eigenlijk bestaat. Ze noemt slechts twee punten: ‘de afsterving van de oude mens en de opstanding van de nieuwe mens’.

Ook al behoren de begrippen ‘oude mens’ en ‘nieuwe mens’ niet tot ons hedendaags jargon, de bedoeling van de catechismus is helder: je moet breken met alles wat fout is in je leven, en vervolgens leven zoals God het leven heeft bedoeld. Dit is een levenslang proces. Bekering is dus nooit een fase die je als christen achter je kan laten…
Lees van tevoren Romeinen 6: 1-14, Efeze 4: 17-32 en zondag 33 uit de catechismus.

Een paar vragen ter voorbereiding:

1. Wat roept het woord ‘bekering’ bij je op? Ben jij bekeerd? Zo ja: wat bedoel je?, zo nee: wat bedoel je?
2. Waarom brengt de catechismus de bekering pas nu, in deze zondag, ter sprake?
3. Welk aspect van ‘bekering’ houdt jou het meest bezig en waarom?