Geschreven door H. Gerritsen

Gepubliceerd: 01 november 2019

Meditatie over Mattheus 13: 1-9; 18-23

Zie je er naar uit om God te ontmoeten? Dat is toch het mooiste om op aarde mee te maken, God Zelf horen spreken.

Met de jonge Samuel zeg ik: ‘Spreek want Uw knecht hoort’.

We lezen de gelijkenis van de zaaier. Een zaaier ging uit en strooide het zaad rijkelijk. Het zaad belandde op verschillende plekken. Het zaad is het beeld van het Evangelie dat elke zondag verkondigd wordt. De akker is het beeld van de gemeente of ons hart/leven. Een bekende gelijkenis. Maar toch actueel. Hoe zit u op zondagochtend/middag in de kerk? 
Kijk je naar de dienst en verkondiging uit? Of was het laat geworden zaterdagavond en ben je er zondagochtend niet helemaal bij. Er kan een drukke week achter je liggen waar je nog helemaal door in beslag wordt genomen.

Ik wil twee kerngedachten belichten:

1. Het zaad valt in verschillende soorten aarde/grond.
2. Zaad is kiemkrachtig en in de goede aarde geeft het vrucht.

Kunnen wij het Woord ontvangen, als we in de kerk of bij de kerkradio zitten? Het zaad viel langs de weg of op steenachtige plaatsen. Ons leven is vol. We zijn zo druk met van alles en nog wat, zonder dat we er erg in hebben, tot de zondag toe. We willen God wel ontmoeten, maar eigenlijk hebben we geen tijd, de agenda is vol.
Ik merk dat velen het geloof belangrijk vinden. Ze weten dat het leven vanuit het volbrachte werk van Christus het belangrijkste is. Maar toch lijkt er niet van te komen, Jezus komt op de 4e plaats. Deze gelijkenis legt de vinger bij de bodemgesteldheid van de akker.
Toegepast, hoe zit het met ons hart, hebben we een verlangend hart? Ds. van het Goor spreekt over een wachtend hart. Zitten we in de kerk te wachten op Gods woord, op de preek, op de lofzang?
Bedenk eens bij jezelf hoe je in de kerk zit. Velen in de gemeente komen vanuit een goede gewoonte naar de kerk, maar hoe is mijn houding, zien we uit naar ontmoeting, willen een Woord van Jezus horen?
Misschien lijkt het allemaal mensenwerk, toch geloven we in de werking van de Geest. Die geeft in ruime mate vrucht. De Geest is niet karig, niet één enkel vruchtje, maar wel zestig- of honderdvoud.
Zoals vruchten van geloof en bekering, nieuw leven geleid door de geest, liefde tot de Vader en tot de naaste, de ander zien staan en het doen van werken der barmhartigheid.
Laten we thuis bidden voor de predikant (Ds. Pater), maar ook voor onszelf dat we een open hart hebben. In de consistorie voor de dienst wordt gebeden voor de werking van de Heilige Geest door de verkonding van het Evangelie, maar ook dat het ‘zaad’ beslag legt op harten van gemeenteleden (ontkiemt).

Dit is een bewerking van de meditatie voor de kerkenraadsvergadering van jl. 10 oktober. We bespraken in de vergaderingen het boekje: “Zien we de dertigers; samen in de gemeente” van Ds. J. van het Goor.

Hoofdstuk 4 is een Bijbels intermezzo over de gelijkenis van de zaaier.

Afsluitend nog een vraag:
Wat belemmert u/jou in het ontvangen van het Woord?
Wat is uw/jouw bodemgesteldheid?

M. Spierenburg