Gepubliceerd: 01 juli 2013

'Zachtmoedigheid is niet hetzelfde als traagheid en luiheid. Er zijn mensen die in natuurlijke zin zachtmoedig lijken; maar ze zijn helemaal niet zachtmoedig, zij zijn alleen traag en lui. Dat is niet de aard waarvan de Bijbel spreekt. Het betekent ook niet slapheid - en ik gebruik deze term met opzet. Er zijn mensen die gemakkelijk in de omgang zijn, en de neiging bestaat dan hen zachtmoedig te noemen. Maar dat is geen zachtmoedigheid, dat is slapheid.
En het betekent ook niet dat ze aardig zijn. Er zijn van nature mensen die aardig lijken te zijn geboren. Dat is dus niet wat de Heere bedoelt als Hij zegt: "Zalig zijn de zachtmoedigen". Dat is iets wat puur biologisch is, iets dat u ook bij de dieren vindt. De ene hond is vriendelijker dan de andere, de ene kat is vriendelijker dan de andere. Maar dat is geen zachtmoedigheid. Het betekent dus niet dat u van nature vriendelijk of gemakkelijk in de omgang bent. Het houdt ook geen zwakheid van karakter of persoonlijkheid in. En het betekent nog minder de geest van het compromis of van de vrede ten koste van alles bezitten. Hoe vaak worden deze dingen niet verkeerd gezien. Is het niet vaak zo dat de zachtmoedige gezien wordt als iemand die zegt: "alles is beter dan een meningsverschil. Laten we het eens worden, laten we proberen dat wat ons scheidt en onderscheidt af te breken, laten we de kleine dingen die ons vaneen scheiden gladstrijken. Laten we allemaal aardig, vriendelijk, blij en gelukkig zijn."
Nee, nee, zo is het niet. Zachtmoedigheid sluit aan bij grote kracht. Zachtmoedigheid sluit aan bij groot gezag en macht. De mensen die we hebben bekeken [volgeling: Lloyd-Jones heeft eerder in zijn preek gesproken over Abraham, Mozes, David, Jeremia, Stefanus, Paulus en Jezus] waren allemaal grote verdedigers van de waarheid. De zachtmoedige is iemand die zo pal staat voor zijn geloof in de waarheid dat hij, als dat nodig is, bereid is ervoor te sterven. De martelaren waren zachtmoedig, maar nooit wankelmoedig; sterk, maar toch zachtmoedig. God verhoede dat wij deze nobele eigenschap, één van de nobelste van alle eigenschappen, ooit verwarren met iets dat slechts dierlijk, lichamelijk of natuurlijk is. (...)

Wat betekent zachtmoedigheid dan? Ik denk dat we het als volgt samen kunnen vatten. Zachtmoedigheid is in wezen een ware kijk op onszelf: ze komt tot uitdrukking in onze houding en ons gedrag tegenover anderen. Zachtmoedigheid bestaat daarom uit twee zaken: de houding tegenover mezelf; en de uitdrukking daarvan in mijn verhouding tot anderen. U ziet hoe dit onvermijdelijk volgt op 'arm van geest zijn' en 'treuren'. Een mens kan nooit zachtmoedig zijn als hij ook niet arm van geest is. Een mens kan nooit zachtmoedig zijn als hij zichzelf niet als ellendige zondaar heeft gezien. Deze andere zaken moeten voorgaan. Maar als ik die ware zienswijze voor wat betreft het arm van geest zijn bezit, en als ik treur vanwege mijn zondigheid, dan word ik verder geleid en dan wordt mij getoond dat er geen hoogmoed bij mij mag zijn. De zachtmoedige is niet trots op zichzelf, hij verheerlijkt zichzelf op geen enkele wijze. Hij voelt dat er in hem niets is waar hij op kan bogen. Het betekent ook dat hij zich niet laat gelden.
Want ziet u, zachtmoedigheid houdt juist een ontkenning in van de populaire psychologie van vandaag de dag die zegt: "kom voor uzelf op", "druk uw persoonlijkheid uit". De zachtmoedige mens wil dat juist niet; hij is juist zo bescheiden. Hij eist ook niets voor zichzelf. Hij verandert zijn rechten niet in eisen. Hij stelt geen eisen aan zijn positie, zijn voorrechten, zijn bezittingen, zijn status in het leven. Nee, hij is als de man die door Paulus in Filippensen 2 beschreven wordt. "Want dat gevoelen zij in u, hetwelk ook in Jezus Christus was." Christus liet Zijn recht Gode gelijk te zijn niet gelden; Hij liet dat opzettelijk na. En zover moeten u en ik nu ook komen.'

Martyn Lloyd-Jones over Mattheüs 5:5