Voorbijganger en volgeling

En zij dwongen een voorbijganger, Simon van Cyrene, die van de akker kwam, de vader van Alexander en Rufus, dat hij Zijn kruis droeg. Markus 15:21

Wat overkomt Simon de vroege morgen van Goede Vrijdag? Hij is op zijn akker in de weer geweest en keert terug naar de stad. Dan kruist Jezus zijn pad. Zomaar ineens. Dichterbij gekomen wordt hij ruw bij de arm gegrepen. ‘Dragen, jij!’ Romeinse soldaten dwingen hem Jezus’ kruis te dragen.

Was dit een spelletje? Het zou kunnen dat de soldaten hun spel met Jezus verder spelen. ‘Koninkje’ speelden ze met Hem. Maar wat is een koning zonder knecht? Laten ze Hem er een geven! Zogezegd, zo gedaan. Simon wordt onderdaan van Hem Die ze koning noemen. ‘Laat wie achter Mij wil komen zichzelf verloochenen, zijn kruis opnemen en Mij volgen’, zei Jezus. Simon is de eerste. ‘Hij vertoont het beeld van de duizenden en tienduizenden die dat later ook hebben gedaan.’ (Van Ruler) Ik denk aan jullie die ergens in deze maanden belijdenis doen.

Onontkoombaar
Wat Simon overkomt, is meer dan een spel. Het is heel serieus. Ook nu is er meer aan de hand dan we op het eerste gezicht zouden zeggen. Van Hogerhand gegrepen. Zou dat het niet zijn? Zo ook jij die binnenkort belijdenis doet. Een voorbijganger is hij, Simon. En hij komt ook nog eens van ver, verhaalt Markus. Dit is de genade, dat Jezus het pad kruist van de voorbijganger, de mens die aan Hem voorbij leeft. Gaf Simon om Jezus? Nee. Maar God gaf wel om hem, de man van ver. Dat is nu wat de Bijbel verkiezing noemt. Dat God ons vóór is, en Christus ineens ons leven binnenvalt. Onontkoombaar. Simon wordt gedwongen. Maar jij doet belijdenis niet omdat je moet, maar vrijwillig, uit liefde. Maar het is waar: eenmaal gegrepen is er geen ontkomen aan. Je kunt niet anders dan gaan en volgen. Je zou ook niet anders willen. Omdat je erachter bent gekomen Wie Hij is Die ongedacht je leven binnenkwam. Was Simon meteen een volgeling van Christus? We hebben aanwijzingen dat hij dat wel geworden is. Daar is ongetwijfeld tijd overheen gegaan. Zo gaat dat. Dat geeft niet. Als er maar van komt! De Geest wil het je gaandeweg leren.

Navolgen
Wat Christus navolgen concreet betekent? Vanuit dit bijbelgedeelte kun je daar het volgende over zeggen. Om te beginnen dat je Zijn onderdaan bent. De Romeinse soldaten hadden gelijk. Alleen is dat geen spelletje, maar bloedserieus. Want dat betekent niets minder dan dat je Hem wilt dienen. Op alle terreinen van je leven, met de gaven jou gegeven. Het houdt in dat Hij je Koning is en het dus voor het zeggen heeft: wat je werk betreft, je studie en studiekeuze, vrije tijd, relaties en ook seksualiteit. Hij mag het zeggen, ook als het jou niet goed uitkomt. Dan ervaar je ineens: Hem navolgen is ook jezelf verloochenen.

Simon kwam van zijn akker. Had hij een stukje land gekocht en was hij nu druk met spitten, zaaien en oogsten? Waar was Jezus in zijn leven? Die had geen plek. Hoe zou dat toch komen? Christus navolgen is ook: je realiseren dat het leven meer is dan werken, ploegen, ploeteren en zien te oogsten. Dat dát leven betekenisvol is waarin wijzelf vruchten dragen. Voor Hem en voor de mensen om ons heen.

Er is nog iets. Christus navolgen is ook, zoals Simon, achter Jezus aan het kruis dragen. Zíjn kruis. Dat betekent dat je met Hem lijdt, kwijtraakt, verliest, sterft. Er gaat op zoveel manieren een kruis door je leven. Maar bedenk dan: Simon mocht het kruis even later afleggen. Jij straks ook. Niet het kruis en kruisdragen is het laatste, maar Pasen, de opstanding, leven, met Hem.

Zijn getuige zijn
Hoe het met Simon verdergegaan is? Markus noemt hem de vader van Alexander en Rufus. De lezers van zijn Evangelie, christenen in Rome, kenden hen. Dit kan een aanwijzing ervoor zijn dat de gebeurtenissen van die Goede Vrijdagmorgen veel hebben losgemaakt. Bij Simon zelf, en ook bij zijn vrouw en kinderen (Rom.16:13). Dat ook zij zijn gaan geloven. Ze belandden in Rome, de stad van de soldaten die Simon grepen, en werden daar Zijn getuigen. Ook dat is Christus navolgen: Zijn getuige zijn, waar je ook woont.

Een voorbijganger die volgeling wordt. Het is bij die ene niet gebleven. Christus leeft.

Bron: de Waarheidsvriend 19 maart 2021, dr. W.J. Dekker