– Efeze 4:17-32 – ‘Wie is de Heilige Geest en wat doet Hij?’
Iemand vertelde mij over zijn vakantie in Griekenland. Hij had daar een kerkdienst meegemaakt en zei tegen mij: ‘Wat me daar het meest heeft geraakt, is dat de Heilige Geest rechtstreeks wordt aangesproken. Er wordt niet alleen gebeden tot God en tot Christus, maar ook tot de Geest’.
Inderdaad, zo’n ervaring kan een geweldige ontdekking zijn. Wie van ons staat er bij stil dat de Heilige Geest niet maar een soort ingeving is, een kracht of een bepaald gevoel dat over je komt, maar een Persoon? De derde Persoon in de goddelijke drie-eenheid.
Om daar achter te komen, hoef je niet naar het buitenland te gaan. Want zo belijden wij het al vele eeuwen met de geloofsbelijdenis van Nicea: ‘Ik geloof in de Heilige Geest, Die van de Vader en de Zoon uitgaat, en die samen met de Vader en de Zoon aangebeden en verheerlijkt wordt’.
Een Geest die aanbeden wordt, een Geest die spreekt, is geen onbestemde en vage kracht, geen iets, maar een Iemand.
In de Bijbel lezen we ook dat we tegen de Heilige Geest kunnen liegen of dat we ons tegen Hem kunnen verzetten of Hem kunnen uitblussen.
Allemaal dingen die erop wijzen dat de Heilige Geest niet een ‘het’ is maar een ‘Hij’, geen kracht maar een Persoon.
Het blijkt ook duidelijk uit wat Paulus schrijft in Efeze 4:30. Met overtuigingskracht roept hij de gemeente op om de Heilige Geest niet te bedroeven.
Vragen om je alvast voor te bereiden:
- Wat betekent het voor je persoonlijk gebedsleven dat de Heilige Geest geen ‘het’ maar een ‘Hij’ is?
- Ga eens na vanuit Jesaja 63:7-11 en Efeze 4:17-32 welke dingen de Heilige Geest bedroeven?
- Wat is precies ‘De verzegeling met de Heilige Geest’? Wanneer vindt deze plaats en welke betekenis heeft deze voor ons geloofsleven (vgl. Efeze 1:13-14)?
