– Genesis 35: 16-29 – Laatste zondag kerkelijk jaar
Hoogtepunten en dieptepunten liggen soms heel dicht bij elkaar. De ene dag sta je op een berg en de andere dag zit je in een dal.
Jakob heeft dat ook meegemaakt. We hoorden de laatste keer dat hij een hoogtepunt beleefde bij Bethel. Alles was weer nieuw geworden na het dieptepunt bij Sichem (Genesis 34). God sprak tot hem en deed hem opnieuw Zijn beloften.
Maar nu krijgt hij opnieuw te maken met een dieptepunt: twee geliefden van hem sterven. Zijn vrouw Rachel en zijn oude vader Izak. Aangrijpend en diep ingrijpend.
Deze zondag is de laatste zondag van het kerkelijk jaar, ook wel Eeuwigheidszondag genoemd. We gedenken in de morgendienst hen die ons het afgelopen kerkelijk jaar zijn ontvallen door de dood. In de preek luisteren we naar Genesis 35: Rachel overleeft de geboorte van haar zoon niet als ze in de buurt van Bethlehem zijn aangekomen.
Wat een verdriet voor Jakob. We zouden ons kunnen voorstellen dat hij al zijn hoop en moed verliest. En toch doet Jakob dat niet. Bij het sterfbed van zijn vrouw, getuigt hij van de hoop op God!
Vragen die bovenkomen zijn:
- Als Rachel sterft noemt ze haar kind ‘ongelukskind’. Jakob gaat verder en noemt hem ‘gelukskind’. Wat spreekt daaruit?
- Welke lijn zie je lopen van de geboorte van Benjamin naar die andere geboorte in Bethlehem, eeuwen later?
- Welke bemoediging geeft Jakob ons als we zelf te maken krijgen met ziekte, verlies van geliefden, eenzaamheid?
