Een bescheiden reclame die al heel lang meegaat. Juist door het woord ‘misschien’ wordt de reclame voor het dagblad heel sympathiek. Bescheidenheid.

Trouw is iets wat een gemeente van Jezus Christus kenmerkt. Bescheidenheid. Eenvoud. Geen grote woorden. Geen krachtuitdrukkingen. Geen vuist op tafel. Geen dictaten. Liefdevolle trouw. Warme liefde. Gulle warmte. Geduldige trouw.

Trouw is een bijzonder geheim van de gemeente. Ik denk alleen al aan Psalm 133. Waar liefde woont. Je kind heeft trouwe zorg nodig. Een vrouw heeft voortdurende liefde nodig. Zieken zijn aangewezen op trouwe zorg. In die trouw kunnen we geen steekjes laten vallen. Dan is trouw geen trouw meer.

Trouw is vrucht van de Heilige Geest. Dat beleven wij mogelijk niet altijd zo, maar dat is wel het geval. De Geest van Christus maakt trouw. Psalm 121 zingt er van: ‘De Heere, de God van Israël is een trouwe Wachter’. Bij de Hemelvaart belooft de Heere Jezus dat Hij nooit van Zijn gemeente zal wijken en zegt: ‘Ik ben met u alle dagen tot aan de voleinding van de wereld’.

In het leger aan het front moet een soldaat op zijn/haar post zijn. Is men dat niet, dan kan dat dodelijk zijn en tot totaal verlies lijden. In de gemeente is er ook een strijd gaande met machten buiten en binnen. Als wij in het geloof niet op onze post zijn, kan dat desastreuze, vernietigende, gevolgen hebben. Waakt in het geloof en in de gebeden. Trouw op onze post. De hele wapenrusting.

Jongens en meisjes….zit je op een club of volg je de catechisatie, van jou wordt gevraagd dat je er gewoon altijd bent. Trouw moet je leren.
Dat geldt van elke ouder. Kring, leiding, kerkdiensten. Moet ik er dan altijd zijn? Ja, als het maar even kan wel. Elke lege plek is voor anderen en voor onszelf een gevaar. Het hangt toch niet van mij af? Jawel, ook van u of jou. De Heere God heeft ons daartoe geroepen. Trouw kun je leren.
Ook ambtsdragers hebben hierin een taak. Als geen andere zijn zij/wij geroepen om wakker te zijn, de vijanden te onderkennen, ons in de strategieën van de duivel te verdiepen en een passend antwoord daarop te vinden. Wanneer wij niet waken, bidden, geloven en hopen, wat zal er dan van de gemeente worden? Trouw leren en anderen daarin voorgaan.

Dus wij moeten? Ja en nee. Hij Die trouw is, maakt trouw. Een gave dus. Wanneer ik door de Geest geleid wordt, ben ik trouw en leer ik te volharden in luisteren, bidden en zorgen. We bidden ‘trouwe Vader in de hemel, in Christus Jezus!’ Wat denkt u, zou deze Vader kinderen hebben die ontrouw blijven? Wie tot een trouwe Vader bidt, wil graag trouw zijn.

Trouw. Wandelen in het licht (zie preek bij de opening winterwerk). Afhankelijk van elkaar en in het bijzonder van de Vader in de hemel (jaarthema). Trouw is een oefening, constant, met vallen en opstaan. Trouw, misschien wel het belangrijkste kenmerk van de christelijke gemeente.

(Lees Psalm 121 en 133)

Ds. F. van Roest